De eerste nacht in Sri Lanka was een korte, aangezien we om 10.00 uur al uit moesten checken. We hebben allebei als een blok geslapen. Na het douchen hebben we buiten ontbeten met aan de tafel naast ons een Nederlands gezin. Toen bleek dat we niet konden pinnen bij het hotel zijn we op de fiets naar het centrum gegaan om te pinnen. Na drie banken die onze bankpas niet accepteerde een gevonden die dat wel deed. Eenmaal terug in het hotel stond onze driver, Smileys broer al op ons te wachten. Opnieuw een tuktuk rit van 6 uur naar het Noordelijkste puntje van Sri Lanka. Onderweg een erg hete Curry gegeten en een grote kokosnoot opgedronken.

Terwijl ik geen kokos lust ;).

Het duurde een poos voordat Smileys broer ons hotel had gevonden, want achteraf bleek hij helemaal niet zo bekend te zijn in Jaffna.

De gastheer van dit hotel (J Guest) was aardig en sprak goed Engels. Onze kamer was oké, maar niet wat je verwacht bij de benaming: 'deluxe room'. Gelukkig geen schimmel en vieze lakens, dus we waren allang blij. Die avond hebben we in het hotel gegeten. Dit eten maakten zij niet zelf, maar moest gehaald worden, dus om half 10 konden we eindelijk eten. De volgende ochtend zouden we om 6.00 uur starten met de tour, dus we gingen direct na het eten slapen.

De volgende ochtend zijn we om 6 uur vertrokken om de eilanden van Jaffna te bekijken. We kwamen door dorpjes en langs vlaktes waar je nog goed kan zien dat hier 5 jaar geleden nog een oorlog gevoerd werd. Zoveel gebouwen en ruïnes met kogelgaten of gewoon compleet plat gebombardeerd. Ook zagen we hier meer politie en militairen dan dat we eerder in ander delen van Sri Lanka zagen. Er hingen veel posters op muren, in de bus en op marktjes met mensen die vermist zijn geraakt tijdens de oorlog. Soms zaten daar familieleden die bordjes vast hielden met: 'wij zijn in honger staking, laat het weten als je meer afweet van deze vermissing'.

Indrukwekkend om te zien en tegelijkertijd zo triest.

Er zijn hier veel projecten bezig met reconstructie en het bouwen van nieuwe huizen. In mijn ogen is dit deel van Sri Lanka nog armer dan de rest van de bevolking, logisch natuurlijk als zoveel mensen alles zijn kwijtgeraakt. Velen wonen in hutjes gemaakt van golfplaten of boomtakken. Het is in het Noorden ook erg droog en enorme vlaktes waar niets staat of groeit.

Om bij de eilanden te komen moesten we eerst half uur over een lange pier rijden. Daarna kwamen we bij een wachtruimte voor mensen die een overtocht willen maken naar de eilanden. We zagen al een redelijk nette boot liggen en dachten daarmee te varen. Toen we de boot op mochten werden we echter niet naar die boot begeleid, maar naar een heel klein bootje daarnaast. Het bootje was helemaal van oud hout gemaakt en we moesten allemaal beneden gaan zitten. Er waren kleine kijkgaten naar buiten en erg veel mensen aan boord. We kregen een reddingsvest die we direct aan hebben gedaan omdat we dachten die wel nodig te hebben. Gelukkig kwamen we veilig aan de overkant, maar we voelden wel een beetje als een vluchteling in een overvolle boot.

Eenmaal op de eilanden hebben we wat gegeten en tempels bekeken. Een boeddhistische en hindoeïstische tempel. Het blijft bijzonder en tegelijkertijd een beetje angstaanjagend. Al die enorme beelden, beschilderde gezichten en harde muziek. Voor ons allemaal niet echt te begrijpen. Zeker zodra er eten en drinken over deze beelden wordt gesmeerd als een soort 'aanbidding'. We kwamen ook een beeld tegen waar ze allemaal vogelvoer tegen aan hadden gegooid. Een klein oud vrouwtje was dit nu weer aan het opvegen. Voor ons onbegrijpelijk, maar interessant om te zien.

Na de eilanden gezien te hebben gingen we weer in de boot terug, ook dit keer zijn we veilig overgekomen.

We zijn daarna naar het Nederlandse fort geweest. Hier was door de oorlog helaas niet veel meer van over. Dus vrij snel doorgegaan naar de grootste tempel van het Noorden. Dit was heel mooi! Verschillende hoge torens allemaal van goud. Echt wel de mooiste tempel die ik gezien heb.

In de middag zijn we nog even op het strand wezen lopen, maar wij waren veel te moe om nog erg actief te zijn.

We hebben ergens in een kelder- restaurant wat gegeten. Het was dat onze driver hier naar binnen ging, want van buiten af leek het meer op een garage. Voor de serveerster was het waarschijnlijk bijzonder dat er een blank persoon kwam eten, want ze bleef zwaaien en lachen.

Terug in het hotel kregen we van de gastheer te horen dat wij eigenlijk op de verkeerde kamer verblijven. De deluxe room was bezet en daarom had hij ons in deze kamer gezet, maar niets gezegd. Dit voelde toch niet goed, daarom vertelde hij het nu alsnog. Een beetje bijzonder allemaal, maar we kregen korting voor de kamer. Heel fijn, maar we hadden liever de deluxe kamer gewoon gehad.

Nadat we weer een korte nacht hadden gehad vertrokken we om 6.30 uur naar het busstation van Jaffna. Onze driver zette ons daar af, nadat hij nog 100 keer had gevraagd of we niet nog een langere tour met hem wilden maken. Wij wilden nu graag wat vrijer reizen in plaats van steeds rekening met een driver te houden. Die van alles wil ondernemen, terwijl wij af en toe rust willen ;). De busrit vloog voorbij. Letterlijk en figuurlijk. Geen bocht waar afgeremd hoeft te worden, maar als dat dan moet dan doen het liefst binnen een seconde. Dus het was een hoop schudden en gewiebel. Het was met de bus een stuk sneller en goedkoper, dus het maakte allemaal niet uit. Na de busrit moesten we nog een poosje met de tuktuk. Toen we aankwamen bij ons hotel viel onze mond bijna open, zo mooi! We wisten dat dit een van de betere (en duurdere) hotels was die we geboekt hebben, maar het was meer dan we verwachtten. We hebben eerst uitgebreid gedoucht (zonder dat er wormen en rupsen uit de voegen omhoog kropen zoals in het laatste hotel). En daarna hebben we de hele middag op het strand gelegen en gegeten. Nu zitten we aan de cocktails en proberen we te regelen dat we hier niet twee, maar drie nachten kunnen blijven. Even bijkomen van alles!

Tot snel :)