De rest van de dagen ;)

We waren om 6.00 vertrokken vanuit Kandy naar Hikkaduwa. Dit keer zijn we met de airco bus gegaan. Dit is een kleinere bus die als hij vol zit gewoon doorrijd en waar je altijd een zitplek hebt. Bijzonder in deze bussen is dat ze in het gangpad ook altijd nog stoeltjes openklappen voor extra zitplekken. Mocht er iets gebeuren dan kun je dus met geen mogelijkheid op tijd uit de bus komen. En als je achterin zit (wat wij hadden), dan moeten al die mensen op de klapstoeltjes opstaan zodat wij naar buiten konden. Onhandig en gevaarlijk, maar dat maakt niemand iets uit.

Ik denk dat onze totale reis zo'n 7 uur duurde, dus we kwamen rond 13.00 in ons hotel in Hikkaduwa aan. Dit is een plaatsje met een lange weg waar allemaal souvenir winkeltjes en restaurantjes aan zitten. Een klein maar mooi strand en een gezellig sfeertje. Ons hotel lag aan het strand en nadat we gegeten hadden zijn we op de strandbedjes neergeploft. Waarna we daar de hele middag hebben gelegen en gewacht hebben tot de zon helemaal gezakt was in de zee. Echt een mooi gezicht!

Hierna weer bij een van de vele restaurantjes gegeten en langs de winkeltjes gewandeld. Na een lange nachtrust zijn we opnieuw de winkelstraat ingelopen en hebben we rond 12.00 de tuktuk naar het Zuiden genomen. Dit was nog maar 1,5 uur en dus wel goed te doen. De tussenstop in Hikkaduwa was het helemaal waard (we wilden hier sowieso nog wel naar toe, omdat we dit de vorige reis zo'n leuk stadje vonden). Dus een goede keus om deze om te ruilen met het hotel wat we eerder geboekt hadden. Hierdoor hebben we helaas de safari wel over moeten slaan, maar we hoorden achteraf dat er door de droogte toch weinig te zien was geweest. Dus helemaal een goede keuze zo!

Eenmaal in Weligama, het Zuiden, werden we fijn ontvangen in het guesthouse waar we vaker verbleven. Haast een soort opa en oma die ons plat knuffelden en alles voor ons wilden doen. Dit is een erg klein 'resort', zoals ze het zelf noemen (Castle Bay Resort). En meer te vergelijken met een groot huis waar verschillende kamers zijn. In totaal een stuk of 10. We hebben direct langs het strand gewandeld en was het meteen weer duidelijk waarom dit een van mijn lievelingsplekken is. Een heldere licht blauwe zee, allemaal vissersbootjes in het water en op het strand. Veel palmbomen en een klein eilandje. Op dit eilandje staat een villa gebouwd waar je voor 2000 euro per nacht kunt verblijven. Hebben we maar niet gedaan ;).

Na deze zonnige dag (terwijl voorspeld was dat door het regen seizoen dit deel heel regenachtig zou zijn), zijn we de dag erna naar Galle gegaan. De geboorteplaats van Kanthi en ook een van mijn meest favoriete steden. In deze stad staat een Nederlands fort gebouwd en zie je dus heel veel Nederlandse namen en winkels. Ook zagen we een kerk waarbij alles in het Nederlands geschreven was, tot de grafstenen aan toe. Het lijkt binnen dit fort altijd even alsof je in een stad in Europa bent. Kleine straatjes, mooie winkels, leuke restaurantjes en een super mooie zee. Zodra je dat fort uitloopt ben je weer in het 'gewone' Sri Lanka met alle toeterende bussen, uitlaatgassen en winkeltjes gemaakt van golfplaten en hout. We zijn de hele ochtend binnen het fort verbleven en daarna weer terug gereden naar Weligama. In de avond hebben we de tuktuk naar Mirissa genomen. Dit plaatsje bestond drie jaar terug uit een mooi strand en een lange weg ernaast, nu stonden er zoveel strandtenten naast elkaar dat je amper een keuze kon maken. Toch hebben een keuze kunnen maken en hebben we daar gegeten.

De laatste volle dag in Weligama was helaas een regenachtige. Na een poging tot zwemmen in de zee hebben we de rest van de dag wat gelezen en gepuzzeld in het hotel. In de avond had onze gastvrouw/oma heerlijk Sri Lankaans gekookt. Veel rijst en allemaal curry's en bijgerechten. We zijn op tijd naar bed gegaan en hadden de wekker om 7.00 alweer staan. Die ochtend regende het zooo hard dat de gastheer/opa ons met de tuktuk bij de bus afzette. We zijn vanuit Weligama toen naar het hotel van Kanthi's familie gereden en konden met hun en de gids meerijden naar Kandy. We zijn vorige week al wat dagen in Kandy geweest, maar omdat deze week de Perahera plaatsvind wilden we graag terugkomen. Vanaf 29 juli tot 8 augustus staat alles in het teken van het grootste Boeddha feest van Azië. Alles in de stad is versierd, overal hangen lampjes en het staat vol met politie. Na aankomst in ons hotel zijn we direct in de stad gaan eten, omdat de stad na 18.00 werd afgesloten en je de stad niet meer in of uit kon. De gids van Kanthi's familie had stoelen voor ons gereserveerd zodat we de optocht, die tijdens dit festival elke avond wordt opgevoerd, goed konden zien. Voor 3000 Sri Lankaanse Rupees hadden we een stoel, wat neerkomt op ongeveer 17 euro. De stoelen kosten eigenlijk 10000 Rupee, maar gelukkig heeft hij er wat af kunnen onderhandelen. De optocht duurde 3 uur, maar we hadden de perfecte plekken. De een na de andere versierde olifant liep langs met dansers en mensen met trommels eromheen. Op een gegeven moment kwamen er drie olifanten naast elkaar langs en de middelste had een glazen bak op zijn rug waar de replica van de tand van Boeddha in zou zitten. Erg mooi om te zien, maar na de 100e olifant begon het ook wel wat lang te duren. Daarnaast liep elke olifant aan flinke kettingen en liep er een bewaker met speer naast als de olifant niet zou luisteren. Al met al een zeker gebeurtenis om gezien te hebben, maar je moet het niet erg vinden 3 uur lang naar olifanten te kijken ;).

Toen we met de tuktuk naar huis reden kwamen we halverwege de berg een olifant met bewaker tegen die na de lange optocht ook nog 'even' naar huis moest lopen.

Vandaag hebben we gewinkeld en geluncht. De gids van Kanthi's familie is inmiddels vertrokken, dus nu zien we elkaar wat vaker. Morgen zijn we nog de hele dag hier en vrijdag gaan we naar Negombo (vlakbij het vliegveld), om Kanthi's Sri Lankaanse familie te bezoeken. Zaterdagavond rond 22.00 vliegen we weer naar huis.

Ik verwacht daarom dat dit mijn laatste blog is. Groetjes!

Dag 7,8,9 & 10

Helaas konden we niet nog een nacht in het Amethyst hotel verblijven. In plaats daarvan boekten we een nacht in het hotel ernaast waar de familie van Kanthi ook verbleef. Tijdens deze dagen hebben we vooral veel op het strand en bij het zwembad gelegen. Met name het Amethyst hotel had een mooi zwembad en een privé strand, waar we gebruik konden maken van de strandbedjes en parasollen. We hadden nu voor het eerst het gevoel een beetje tot rust te komen na al die drukke reisdagen. We zijn deze dagen de hele tijd in het hotel verbleven, omdat er in de omgeving verder weinig te zien of te doen was. Daarnaast was het zo ontzettend heet, dat we ook geen zin hadden om van alles te ondernemen.

Wel hebben we een van deze dagen gesnorkeld in de zee. Deze mogelijkheid was vanuit het hotel te boeken en we konden eerst even oefenen in het zwembad. Nadat we het allemaal onder de knie hadden zijn we met een bootje de zee opgegaan tot we bij een soort van koraalrif aangekomen waren. Toen ik door mijn duikbril in het water keek zag ik alle vissen zo dicht bij, dat ik er enorm van schrok ;). Nadat ik een beetje gewend was hebben we een uur lang kunnen snorkelen en allemaal mooie vissen bekeken. De onderwater filmpjes kan ik helaas niet delen, maar die komen later!

Het waren echt een paar hele fijne dagen waar we bijna niets hebben gedaan en echt tot rust gekomen zijn.

De laatste ochtend zijn we door de gids van Kanthi's familie op de bus gezet. Toen de bus aan kwam rijden zagen we al dat deze helemaaaaal vol zat. Omdat de deuren van de bussen nooit dicht gaan stonden we dus op het trapje van de deuropening en reden we 70 km per uur. We keken elkaar al aan, dit gaat weer een vreselijk lange rit worden.. We hadden begrepen dat we vanuit Passikudah binnen 4 uur in Kandy zouden zijn. Toen we echter bij onze eerste overstap aankwamen was er al 4 uur voorbij. Van die 4 uur heb ik ongeveer 2 uur gestaan en Kanthi zo'n 3 uur. Na de overstap op de nieuwe bus moesten we opnieuw een uur staan, waarna we gelukkig allebei een zitplek vonden. Na weer een lange rit kwamen we in Kandy aan. Dit is de plaats waar we drie jaar geleden tijdens ons vrijwilligerswerk ook verbleven. Leuk om te zien hoeveel veranderingen er sinds die tijd zijn gekomen. Meer Westerse eettentjes en een uitgebreide shoppingmall. Uiteraard zijn de kraampjes met fruit, tassen, kruiden en boeddha's er ook nog steeds. Na aankomst in het hotel zijn we ergens wat gaan eten en hadden we een super mooi uitzicht over de stad. De ondergaande zon verdween achter de boeddha op de berg, waardoor het hele terras vol stroomde van mensen die een foto wilde maken. (Ik zal de foto proberen toe te voegen, maar internet is vreselijk traag).

De volgende ochtend zijn we naar de Royal Botanical Gardens gegaan. Dit park lag een paar km uit Kandy en is een soort Keukenhof, maar dan met bomen. Erg veel palmbomen in alle soorten en maten, bomen in vreemde vormen of met bijzondere wortels. Het was mooi om te zien en we hebben er zo'n 1,5 uur rondgelopen.

Hierna zijn we even de stad in geweest en hebben we 'hallo' gezegd bij onze oude 'stamkroegen'. Leuk om te zien dat er toch nog enige herkenning is.

De volgende ochtend zijn we vroeg opgestaan om naar de Tempel van de Tand (Sri Dalada Maligawa) te gaan. Deze tempel is de belangrijkste tempel van Sri Lanka omdat hier een tand van Boeddha zou liggen. Vroeger was het zo dat wie deze tand in het bezit had, die had het recht om te heersen. Drie keer per dag wordt bij deze tempel een ceremonie uitgevoerd door de monniken. Dan gaat het deurtje/raampje waarachter de tand ligt open en kun je langslopen. Toen wij de tempel binnenkwamen hoorden we al getrommel en verschillende blaasinstrumenten. We moesten in een lange rij gaan staan om ook langs het raampje te kunnen lopen. Boeddhistisch mensen krijgen voor de tempel uitgebreid de mogelijkheid om bloemen of andere cadeau's te kopen om deze aan de monnik bij het deurtje/raampje te geven. Dus er lagen ongelofelijk veel bloemen rondom dat raam. Ook wij hebben een glimp door het raampje mogen werpen, maar je ziet alleen maar een grote, met zilver en kettingen versierde bak staan waar de tand in zou liggen. Alleen belangrijke mensen mogen deze tand in het echt zien en dat zijn wij blijkbaar niet :(. Leuk om dit weer te zien, het blijft een bijzondere gebeurtenis. Veel mensen rondom het raam staan te bidden en er is een speciale ruimte waarin baby's mogen komen, zodat zij zo dicht mogelijk bij de tand aanwezig kunnen zijn. Nadat wij voorbij het deurtje waren gelopen hebben wij de rest van de musea die op dit terrein staan bekeken. We zijn er een ochtend druk mee geweest en hebben daarna de middag thee gedronken bij een Ceylon thee-huis in de stad. Vanochtend was onze laatste volle dag in Kandy en wilden we eigenlijk naar het Udawattekele Sanctuary National Rainforest gaan. Dit regenwoud ligt midden in de stad en heeft een mooie route als je de drukte van Kandy even wil ontsnappen. Het leek ons erg leuk, tot we er achter kwamen dat er veel bloedzuigers aanwezig zijn. Dus, plannen veranderd en de hele dag in de stad gezeten. Wie weet dat we dit later in onze trip nog een keer doen. Vandaag dus wat souvenirs gekocht en in de stad gegeten en gedronken. Het was ook niet prachtig mooi weer om iets anders te doen, dus we hebben ons zo ook vermaakt.

We liggen nu weer vroeg op bed, omdat de wekker weer om 5.00 gaat. Morgen staat er weer een reisdag op de planning. Dit keer naar het Zuid-Westen. Waar we 1 nacht zullen verblijven om vervolgens door te reizen naar het Zuiden. De reden voor deze ene nacht in het Zuid-Westen is omdat we geen zin hebben de hele rit in 1 dag te moeten doen. Daarnaast zat deze ene nacht eigenlijk helemaal niet in de planning en zouden we in eerste instantie een nachtje in het Zuid-Oosten doorbrengen om een safari in het national park Yala te doen. Dit lag echter zo enorm uit de route en we merkten dat die busritten ons zo opbraken, dat we besloten hebben dat te skippen (hebben we 3 jaar terug ook al gezien, wel een echte aanrader trouwens!) en lekker een hotel te kiezen die meer op de route lag voor het Zuiden.

Daar vertrekken we morgen ochtend vroeg dus naar toe. Nu slapen en hopen dat we morgen wel een zitplek hebben in de bus!!!!

Dag 4,5 & 6

De eerste nacht in Sri Lanka was een korte, aangezien we om 10.00 uur al uit moesten checken. We hebben allebei als een blok geslapen. Na het douchen hebben we buiten ontbeten met aan de tafel naast ons een Nederlands gezin. Toen bleek dat we niet konden pinnen bij het hotel zijn we op de fiets naar het centrum gegaan om te pinnen. Na drie banken die onze bankpas niet accepteerde een gevonden die dat wel deed. Eenmaal terug in het hotel stond onze driver, Smileys broer al op ons te wachten. Opnieuw een tuktuk rit van 6 uur naar het Noordelijkste puntje van Sri Lanka. Onderweg een erg hete Curry gegeten en een grote kokosnoot opgedronken.

Terwijl ik geen kokos lust ;).

Het duurde een poos voordat Smileys broer ons hotel had gevonden, want achteraf bleek hij helemaal niet zo bekend te zijn in Jaffna.

De gastheer van dit hotel (J Guest) was aardig en sprak goed Engels. Onze kamer was oké, maar niet wat je verwacht bij de benaming: 'deluxe room'. Gelukkig geen schimmel en vieze lakens, dus we waren allang blij. Die avond hebben we in het hotel gegeten. Dit eten maakten zij niet zelf, maar moest gehaald worden, dus om half 10 konden we eindelijk eten. De volgende ochtend zouden we om 6.00 uur starten met de tour, dus we gingen direct na het eten slapen.

De volgende ochtend zijn we om 6 uur vertrokken om de eilanden van Jaffna te bekijken. We kwamen door dorpjes en langs vlaktes waar je nog goed kan zien dat hier 5 jaar geleden nog een oorlog gevoerd werd. Zoveel gebouwen en ruïnes met kogelgaten of gewoon compleet plat gebombardeerd. Ook zagen we hier meer politie en militairen dan dat we eerder in ander delen van Sri Lanka zagen. Er hingen veel posters op muren, in de bus en op marktjes met mensen die vermist zijn geraakt tijdens de oorlog. Soms zaten daar familieleden die bordjes vast hielden met: 'wij zijn in honger staking, laat het weten als je meer afweet van deze vermissing'.

Indrukwekkend om te zien en tegelijkertijd zo triest.

Er zijn hier veel projecten bezig met reconstructie en het bouwen van nieuwe huizen. In mijn ogen is dit deel van Sri Lanka nog armer dan de rest van de bevolking, logisch natuurlijk als zoveel mensen alles zijn kwijtgeraakt. Velen wonen in hutjes gemaakt van golfplaten of boomtakken. Het is in het Noorden ook erg droog en enorme vlaktes waar niets staat of groeit.

Om bij de eilanden te komen moesten we eerst half uur over een lange pier rijden. Daarna kwamen we bij een wachtruimte voor mensen die een overtocht willen maken naar de eilanden. We zagen al een redelijk nette boot liggen en dachten daarmee te varen. Toen we de boot op mochten werden we echter niet naar die boot begeleid, maar naar een heel klein bootje daarnaast. Het bootje was helemaal van oud hout gemaakt en we moesten allemaal beneden gaan zitten. Er waren kleine kijkgaten naar buiten en erg veel mensen aan boord. We kregen een reddingsvest die we direct aan hebben gedaan omdat we dachten die wel nodig te hebben. Gelukkig kwamen we veilig aan de overkant, maar we voelden wel een beetje als een vluchteling in een overvolle boot.

Eenmaal op de eilanden hebben we wat gegeten en tempels bekeken. Een boeddhistische en hindoeïstische tempel. Het blijft bijzonder en tegelijkertijd een beetje angstaanjagend. Al die enorme beelden, beschilderde gezichten en harde muziek. Voor ons allemaal niet echt te begrijpen. Zeker zodra er eten en drinken over deze beelden wordt gesmeerd als een soort 'aanbidding'. We kwamen ook een beeld tegen waar ze allemaal vogelvoer tegen aan hadden gegooid. Een klein oud vrouwtje was dit nu weer aan het opvegen. Voor ons onbegrijpelijk, maar interessant om te zien.

Na de eilanden gezien te hebben gingen we weer in de boot terug, ook dit keer zijn we veilig overgekomen.

We zijn daarna naar het Nederlandse fort geweest. Hier was door de oorlog helaas niet veel meer van over. Dus vrij snel doorgegaan naar de grootste tempel van het Noorden. Dit was heel mooi! Verschillende hoge torens allemaal van goud. Echt wel de mooiste tempel die ik gezien heb.

In de middag zijn we nog even op het strand wezen lopen, maar wij waren veel te moe om nog erg actief te zijn.

We hebben ergens in een kelder- restaurant wat gegeten. Het was dat onze driver hier naar binnen ging, want van buiten af leek het meer op een garage. Voor de serveerster was het waarschijnlijk bijzonder dat er een blank persoon kwam eten, want ze bleef zwaaien en lachen.

Terug in het hotel kregen we van de gastheer te horen dat wij eigenlijk op de verkeerde kamer verblijven. De deluxe room was bezet en daarom had hij ons in deze kamer gezet, maar niets gezegd. Dit voelde toch niet goed, daarom vertelde hij het nu alsnog. Een beetje bijzonder allemaal, maar we kregen korting voor de kamer. Heel fijn, maar we hadden liever de deluxe kamer gewoon gehad.

Nadat we weer een korte nacht hadden gehad vertrokken we om 6.30 uur naar het busstation van Jaffna. Onze driver zette ons daar af, nadat hij nog 100 keer had gevraagd of we niet nog een langere tour met hem wilden maken. Wij wilden nu graag wat vrijer reizen in plaats van steeds rekening met een driver te houden. Die van alles wil ondernemen, terwijl wij af en toe rust willen ;). De busrit vloog voorbij. Letterlijk en figuurlijk. Geen bocht waar afgeremd hoeft te worden, maar als dat dan moet dan doen het liefst binnen een seconde. Dus het was een hoop schudden en gewiebel. Het was met de bus een stuk sneller en goedkoper, dus het maakte allemaal niet uit. Na de busrit moesten we nog een poosje met de tuktuk. Toen we aankwamen bij ons hotel viel onze mond bijna open, zo mooi! We wisten dat dit een van de betere (en duurdere) hotels was die we geboekt hebben, maar het was meer dan we verwachtten. We hebben eerst uitgebreid gedoucht (zonder dat er wormen en rupsen uit de voegen omhoog kropen zoals in het laatste hotel). En daarna hebben we de hele middag op het strand gelegen en gegeten. Nu zitten we aan de cocktails en proberen we te regelen dat we hier niet twee, maar drie nachten kunnen blijven. Even bijkomen van alles!

Tot snel :)

Dag 1,2 & 3

Dag 1,2 & 3

Eindelijk aangekomen in Sri Lanka! Na drie dagen reizen zijn we aangekomen in ons eerste hotel in Sri Lanka, hotel T&T. Voordat wij hier zijn gekomen hebben we het een en ander meegemaakt. Onze vlucht van Dusseldorf naar Dubai, gepland op 16 juli om 21.30 was al wat laat met boarden. Eenmaal in het vliegtuig deed de elektriciteit het tijdelijk niet en het personeel leek wat afwachtend te zijn. De piloot gaf door dat er wat technische problemen waren, maar dat ze er mee bezig waren. Na veel onduidelijkheid en lang wachten werd ons na 2 uur meegedeeld dat de vlucht gecancelled was door een technisch mankement. Uiteraard logisch dat we niet zouden en willen vliegen met zo'n bericht, maar de teleurstelling was er niet minder om. We kregen van Emirates vouchers voor een hotel overnachting nabij het vliegveld van Dusseldorf en een voucher om daar nog wat te gaan eten. Wij hadden vanaf 18.00 niet meer gegeten omdat we in het vliegtuig onze avondmaaltijd zouden krijgen. Toen we het vliegtuig uit waren moesten we nog ruim 1,5 uur wachten op onze bagage, aangezien de bagageband ook een storing had :(.

Toen wij om 01.00 in het hotel aankwamen was er geen mogelijkheid tot eten en alles wat we wilden kopen was voor eigen rekening. Weer een teleurstelling aangezien we enorm honger hadden en Emirates had toegezegd dat we in het hotel konden eten. Ze gaven de optie om naar de McDonalds op het vliegveld te gaan, aangezien de rest allemaal dicht was. Uiteindelijk zijn wij daar wat gaan eten en om 02.00 lagen we uitgeput in bed. Moe, teleurgesteld en boos. Op dat moment ook nog geen uitzicht op een nieuwe vlucht, wat de onzekerheid alleen maar groter maakte. In de vroege ochtend was deze nieuwe vlucht wel bekend. We zouden die avond om 19.00 vliegen. We hadden juist gehoopt in de vroege ochtend te vertrekken, maar dat kon helaas niet. Nu hadden we dus onze vlucht van Dusseldorf naar Dubai wel gekregen, maar over de vlucht van Dubai naar Colombo was niets bekend. Na veel telefoontjes en ons niet af te laten wimpelen kregen we een redelijk aansluitende vlucht aangeboden. In eerste instantie gaven ze namelijk aan dat de beste optie was op woensdag te vertrekken, dus nu eerst nog wat dagen naar huis te gaan. Ze gaven aan dat de andere vluchten allemaal vol zaten. Achteraf hebben we enorm geluk gehad met het vroege moment waarop we belden, want we hebben verhalen gehoord van mensen die er veel erger aan toe waren. 15 uur wachten op Dubai en daarna nog een tussenstop in India was een van de ergere voorbeelden.

Nadat wij in de middag ingecheckt waren voor onze vlucht naar Dubai kwamen we er achter dat onze vlucht van Dubai naar Colombo ook nog een tussenstop had. We moesten 1,5 uur op de Malediven wachten, wat wel een paar mooie foto's heeft opgeleverd. Uiteraard vervelend dat we nog langer onderweg waren, maar we waren te moe om nog teleurgesteld of boos te zijn.

De vlucht vanaf de Malediven naar Colombo duurde maar 1 uur, dus we waren binnen no-time geland. Na wat koffer stress (weer een uur wachten op de koffers) konden we eindelijk door! Nadat we ons reisgezelschap hadden uitgezwaaid (familie van Kanthi maakt een eigen reis door Sri Lanka, wij ontmoeten hen op een aantal plekken), gingen wij op zoek naar onze tuktuk man. Deze chauffeur/driver, die we Smiley noemen omdat hij altijd lacht, hadden we de vorige reis ook al ontmoet en hij wilde ons graag naar onze bestemming, Anuradhapura brengen. Eenmaal in de tuktuk bleek de rit geen 2,5-3 uur te duren, maar 4-5 uur. Kleine tegenvaller aangezien wij helemaal gesloopt waren. Maar ook niet zo verwonderlijk als er geen snelweg is en alles via een bergweg gereden moet worden. Daarnaast vertelde hij dat hij de komende dagen niet onze gids kan zijn, omdat hij andere afspraken heeft die hij niet kan ruilen. Beetje lastig om dan weloverwogen keuzes te maken vanuit een tuktuk na drie dagen reizen. Toch ter plekke een hotel zoeken, of toch die 5 uur gaan reizen? Uiteindelijk heeft hij ons toch die 5 uur reizen naar het hotel gebracht en heeft hij zijn broer als gids kunnen regelen. We zijn benieuwd hoe dat allemaal gaat verlopen, maar dat zien we wel.

Het hotel T&T heeft een erg aardige gastheer, maar de hygiëne is zachts gezegd wat minder. Gelukkig verblijven we hier maar 1 nachtje.

Het is inmiddels 2 uur in de nacht en na drie dagen weinig slapen kunnen we onze ogen niet meer openhouden.

Verder is het hier erg warm, ruikt het naar uitlaatgassen en vliegen de toeterende tuktuk's ons om de oren. Maakt allemaal niet uit, we voelen ons direct weer thuis!

Welkom op mijn Reislog!

Hallo en welkom op mijn reislog!

Dé plaats om op de hoogte te blijven van alle avonturen en ervaringen tijdens deze reis. Vanaf nu zul je hier dan ook regelmatig nieuwe verhalen en foto's vinden, en via de kaart weet je altijd precies waar ik me bevind en waar ik ben geweest! Meer informatie over mijzelf en de reis die ik ga maken vind je in het profiel.

Wil je automatisch een mailtje ontvangen wanneer er een nieuw verhaal of een nieuwe fotoserie op deze site staat? Meld je dan aan voor mijn mailinglijst door je e-mail adres achter te laten in de rechter kolom.

Ik zie je graag terug op mijn reislog en laat gerust af en toe eens een berichtje achter!

Leuk dat je met me meereist!

Groetjes,

Nicole